martedì 3 gennaio 2012

Het Monster

Vanochtend tijdens mijn dagelijkse wandeling met mijn hond over steeds hetzelfde laantje stopte ik voor de zoveelste keer om een foto te maken van het altijd fantastische landschap.

Aan de andere kant van het dal liggen de Badia a Passignano, ten zuiden San Donato in Poggio en nog verder zelfs kun je Panzano zien liggen. Hoe mooi is het, ook vandaag en hoeveel is er wel niet over te vertellen. De Val di Pesa tijdens de middeleeuwen, de renaissance, de tweede wereldoorlog, de wijn... Er is inspiratie genoeg.

Dan komt er heel hard een auto aanrijden met een oud mannetje er in. Hij kijkt grimmig zoals vele oude mannetjes hier en ik moet, met mijn excuses voor dit hoogstwaarschijnlijk ontzettend lieve oude opaatje, toch even aan 'het monster' denken.

Vlak voor Kerstmis had ik het weer even te pakken en heb ik, ten koste van al mijn nagels een paar avonden achter elkaar op Fox Crime een film en een documentaire over het Monster van Florence gekeken.

Nog steeds wordt er regelmatig gesproken over het Monster dat tussen 1968 en 1985 acht dubbele moorden pleegde, allemaal jonge stelletjes en bijna allemaal tijdens een romantisch rendez-vous. Nog steeds staat iedereen klaar om zijn of haar theorie uit de doeken te doen en nog steeds weet iedereen het beter.

De eerste keer dat ik met het Monster in aanraking kwam, dat wil zeggen, de nasleep van het Monster, was toen ik net in Italie woonde. Wij zaten voor 6 maanden in het huis van vrienden vlakbij San Casciano en een keer toen ik wachtte tot het gigantische hek van hun gigantische terrein automatisch openging werd ik aangesproken door een man die daar met zijn auto langs de weg stond geparkeerd. Of ik iets gehoord had.

Iets gehoord had? Nee, ik had niets gehoord. Bij navraag bleek dat vlak voor dat hek in 1985 het laatste stelletje is vermoord, twee jonge Fransen, op vakantie in een tentje. In 1985 zat ik nog op school in Utrecht en nu was het 2001 en schrok ik een beetje van deze rare vraag.

Een vriend van mij heeft een keer tijdens het jarendurende proces moeten getuigen, een ander kende een van de weduwen van een van de daders en in de loop der jaren heb ik heel veel angstaanjagende verhalen aangehoord. Bij mij in de buurt staat al jaren een prachtige oude boerderij leeg, niet te verkopen omdat het huis iets te maken heeft met de satanische riten en secten die volgens de theorien met de moorden te maken hebben. Conspiracy Theory à la grande, maar elke keer als ik er iets over hoor of lees, voel ik de rillingen over mijn rug.

Meters boeken zijn er over het Monster en de mededaders geschreven, de 'compagni di merenda', zoals een van hen het groepje simpele boeren noemde. (Compagni di merenda zou in Nederland de jongens van de snackbar zijn, maar in Italie is een merenda het equivalent van een Kinder Surprise Ei en dus een beetje een te onschuldige naam voor deze satanische bende.)
Twee jaar geleden is het zoveelste boek over de affaire uitgekomen,The Monster of Florence, geschreven door een Amerikaanse misdaadschrijver in samenwerking met een journalist van de Nazione. De filmrechten zijn verkocht, de film is gemaakt en volgend jaar kunnen we George Cloony als de schrijver/onderzoeker in actie zien. Eindelijk een boek wat veel uitlegt, alle feiten op een rij, ook veel interessants over de algemene geschiedenis van het gebied, maar het mysterie is nog steeds huiveringwekkend en onopgelost.....






Nessun commento:

Posta un commento