Il Capo Pilota

Een wandeling met mijn hond door het bos volstaat vanochtend om uitgenodigd te worden voor de lunch bij onze plaatselijke luchtvaartmaatschappij.

Een bord pasta al ragù met één glaasje prosecco, want morgen moeten ze weer vroeg op voor 4 Brazilianen die de eerste vlucht in het nieuwe jaar hebben geboekt.

Stefano en Gianna, waar overigens mijn hond Leone vandaan komt, organiseren al jaren ballonvluchten over de Chianti en zijn nu, vanwege veranderde regelgeving , een officiele luchtvaartmaatschappij geworden. (Ik moet daarbij altijd denken aan mijzelf in mijn Martinair pakje, maar bij hun gaat het er anders aan toe)


Als passagier wordt je geacht te helpen, voor dag en dauw, met het spannen van de ballon, zodat deze zich kan opblazen, maar na de vlucht, die overal kan eindigen want een ballon is echt aan de elementen overgeleverd, is het ook flink aanpakken met het opvouwen en inladen. Daarna mag je genieten van een champagneontbijt ten huize van de "luchtvaartmaatschappij".


De vlucht is een belevenis en een van de mooiste dingen die ik ooit heb meegemaakt. De stilte, het uitzicht, de schaduw van de ballon die over de heuvels volgt, het blaffen van de honden: onvergetelijk.

Wij zijn inmiddels gewend aan het geluid van de ballon, vroeg in de morgen en aan de eindeloze fotogenieke taferelen van Stefano's luchtballon over het dorp, maar toch kan ik vaak niet de verleiding weerstaan even te stoppen en een foto te maken, of te toeteren, in de hoop dat ze me horen.



Tijdens de lunch vandaag hadden we het over het feit dat ik misschien ook gids van Siena wil worden en Stefano liet me het volgende filmpje zien:
http://www.sienaballooning.it/
Hij is als enige ooit opgestegen vanaf het Piazza del Campo!

www.flyballoon.it