The day after....

Vlakbij het eerste huis waar wij woonden in de Chianti was een leuke trattoria 'La Barracchina' waar we graag en regelmatig gingen eten. De toenmalige eigenaar, Renato, een rustige vriendlijke man, maakte ons wegwijs in de eerlijke casalinga keuken en de Toscaanse seizoensgerechten.

Meestal waren we de enige gasten, soms was er nog één andere tafel bezet, maar ik weet nog goed dat het opeens op een doordeweekse avond totaal bomvol was. We moesten zelfs op een tafeltje wachten. Ongekend. Ik vroeg aan Renato, zonder hem te willen beledigen hoe dat in godsnaam kwam. '15 febbraio!!!' antwoordde hij, alsof dat alles zou verklaren. Het eerstvolgende moment dat ik hem iets langer bij onze tafel kon houden, liet ik hem dit verder uitleggen.

De dag nà San Valentino is het de beurt van de 'amante' om uit eten te worden genomen, maar wel buiten de stad, want daar is het risico op herkenning minder en de Baracchina leent zich daar goed voor, low profile en vlakbij.

Zou dat in de 16e eeuw ook zo zijn gegaan?

Ik denk aan de beroemdste minares uit de geschiedenis van Florence en de'Medici: Bianca Cappello.

Als vijftien jarige ontvluchtte zij het ouderlijk huis om met een Florentijnse edelman te trouwen die haar mee naar Florence nam. Haar vader probeerde haar onder dwang terug naar Venezie te halen en daarom was zij gedwongen zich altijd te verschuilen.

Er wordt gezegd dat de Veneziaanse schone het huis van haar man daarom nooit mocht verlaten, maar dat de oudste zoon van Cosimo. Francesco I haar een keer voor het raam zag staan en op slag verliefd werd. Francesco I was ongelukkig getrouwd met zijn Oostenrijkse Johanna, onder andere omdat zij hem alleen dochters schonk. Bianca op haar beurt was ontevreden met het eenvoudige leven ten huize van de familie Buonaventuri.

Tussen deze twee ontstond een vurige romance. Francesco overlaadde Bianca met mooie juwelen en jurken, maakte haar hofdame en bood haar man een baan aan in Groot Hertogelijke dienst.  Bovendien liet hij een prachtig palazzo bouwen in Via Maggio, vlakbij Palazzo Pitti om zijn minnares dichterbij te hebben.


Buonaventuri sterft onder verdachte omstandigheden en ook Johanna komt door een ongeluk om het leven. De twee kunnen trouwen, eerst in het geheim en een jaar later, in 1579 publiekelijk, maar tegen de zin van de broer van de bruidegom, Ferdinando, Kardinaal te Rome. Hij vindt Bianca maar niets en voorkomt dat haar zoon aanspraak kan maken op troonopvolging of wat voor bevoegdheden dan ook van de familie. Over de herkomst van deze zoon, Antonio, zijn ook nog steeds speculaties. Zou Bianca een zwangerschap geveinsd hebben om Francesco een mannelijke nazaat te geven?

In 1587 komen ook Bianca en Francesco onder verdachte omstandigheden aan hun einde. Een dag na elkaar sterven ze aan een hevige koorts. Onlangs gedaan onderzoek op de twee levers heeft arsenicum aangetoond. Francesco is begraven naast zijn eerste vrouw in het Medici Mausoleum in San Lorenzo, maar aan Bianca is geen staatsbegrafenis gegund. Ferdinando I, de broer, laat in ieder geval graag zijn Kardinaalsjurk in Rome hangen om in Florence de troon te bestijgen.

De Baracchina bestaat nog steeds, nauwelijks hipper geworden qua interieur, maar nu toch wel regelmatig vol, ook op de andere avonden en middagen van het jaar! Het is een typische plek voor de Florentijnen om in het weekend de stad te ontvluchten.

Klik hier voor de site.

Retro of Vintage?

Terwijl de kunstwereld de laatste maanden in Florence bezig is geweest met het proberen op te lossen van een oud mysterie rond Leonardo da Vinci is in de mode een ontwerp van deze grote 16e eeuwse artiest tot leven gebracht.

Het mysterie gaat over de enorme fresco 'la Battagla di Anghiari' die Leonardo in 1503 schilderde in de Salone dei 500, de grote audientiezaal van Palazzo Vecchio. Het was een meesterwerk, dat blijkt uit de schetsen van Leonardo die overgebleven zijn en de kopien van onder andere Rubens.

60 jaar later heeft echter de grote Vasari, de architect van de Uffizi, de muren van de zaal overgeschilderd om er een groot eerbetoon aan Cosimo I van de maken. Nu wordt uitgezocht wat er gebeurd is met het werk van Leonardo met gebruik van ultramoderne technieken. Spannend en controversieel, want mag het werk van Vasari onder de onderzoeken lijden?

Het is weer een mysterie rond Leonardo, zoals met de Monalisa, Het laatste avondmaal, de geschriften en al zijn ontdekkingen. Misschien kent u ze, de fantastische modellen die gebouwd zijn aan de hand van de ontwerpen van 500 jaar geleden. In Vinci is het museum recentelijk opnieuw geopend, waar deze modellen te zien zijn. Erg de moeite waard, vooral met kinderen!

Halverwege de vorige eeuw zijn in een bibliotheek vergeten ontwerpen van Leonardo herontdekt van een tas en die handtas is nu in productie genomen. In productie, dat wil zeggen, in een beperkte oplage van 99 stuks, met de hand gemaakt van het fijnste kalfsleer, met borduursel in leer en afwerking in messing onder de naam 'Pretiosa', die Leonardo in 1497 aan de tas gaf.

Het modehuis Gherardini dat de tas maakt heeft een bijzondere band met Leonardo, Lisa Gherardini zat hoogstwaarschijnlijk ooit model voor Leonardo als de Gioconda, de Monalisa. Vorige week beleefde de tas haar wereldprimiere in Florence ter ere van Pitti Uomo en Pitti W en in februari start de verkoop. De prijs is nog niet bekend...

klik hier voor de site van Gherardini

klik hier voor de site het Museum Leonardo in Vinci

Een mooi filmpje van National Geographic over de fresco van Leonardo