lunedì 19 marzo 2012

San Giuseppe

Vandaag, 19 maart, is het de dag van San Giuseppe, oftewel Sint Josef en daarom de ware vaderdag. Sint Josef is namelijk niet alleen beschermheilige van timmermannen, meubelmakers, houtbewerkers, economen, werklieden en procureurs, maar ook van vaders, vanwege zijn rol als adoptief vader van Jezus.

Hij wordt altijd beschreven als een bescheiden en rechtvaardig man. Toen hij met Maria trouwen mocht waren alle jonge mannen jaloers en ontdaan. Zo'n oude man met zo'n mooie jonge vrouw! Na het huwelijk kwam hij erachter dat zijn vrouw al zwanger was en besloot hij haar, op advies van een engel die hem in een droom verscheen, niet te 'verwerpen'. In een andere droom werd hij door de engel gewaarschuwd en vluchtte hij met zijn jonge gezin naar Egypte.

Meestal wordt hij afgebeeld als een oude, armoedige man, maar in de San Lorenzo kerk zijn twee bijzondere afbeeldingen van Sint Josef. De ene is het altaarstuk van Pietro Annigoni en een van de weinige moderne werken in een kerk in Florence. Het is 'Sint Josef en kind' uit 1963 waarop Sint Josef is afgebeeld als stoere timmerman die een beschermende hand boven het hoofd van zijn spelende zoon houdt. In het verlengde van de plank die tegen de werkbank leunt lijkt het kruis te zien, even goud als het gouden haar van het kind.
Het andere altaarstuk is van Rosso Fiorentino en is het huwelijk van Maria en Josef, geschilderd in 1523. Hier is Josef ook niet de oude zielige man, die we anders zien, maar een aantrekkelijke jonge man met krullen. Hij is hier eigenlijk alleen aan de staf te herkennen. (Om te bepalen wie er met Maria mocht trouwen werden er stokken uitgedeeld aan de geinteresseerde mannen. Diegene bij wie de stok zou ontluiken, zou haar hand mogen. Vaak zien we jonge mannen, gefrusteerd stokken te breken op schilderijen met dit thema). De overdaad van Rosso Fiorentino, het  'changeant' effect in de kleuren, de lange gezichten, de absurde haartooien en onnatuurlijke poses. De stijl van na de grote Michelangelo, Leonardo en Raffaello, het manierisme.

Op deze fresco van Franciabigio in de Chiostro dei Voti in SS Annunziata zie je stokken op de grond gegooid en rechtsonder zit een man op de grond in een poging zijn stok te breken. De Maria heeft hier geen gezicht meer. Het schijnt dat de schilder het heeft uitgehakt, nadat hij er achter kwam dat de monniken uit het klooster stiekem al naar de fresco waren gaan kijken voordat het af was. 


Nog even terugkomend op Rosso Fiorentino: vaak merk ik dat veel Nederlanders zeggen nooit van hem te hebben gehoord. Maar toch kent iedereen wel dit engeltje ( uit de Uffizi) van kalenders, bordjes en posters:


Vandaag zijn de vaders in Italie getrakteerd op fritelle di San Giuseppe, mierzoete gefrituurde balletjes van rijstmeel, gevuld met room. 

 


p.s. voor een vertaling van het recept ben ik altijd beschikbaar!


Nessun commento:

Posta un commento