Eet Paradijs

Deze week is, zoals ik al eerder heb vermeld, na maanden de eerste verdieping van de Mercato Centrale heropend. De Mercato Centrale is een gebouw van Gietijzer, baksteen en glas in de traditie van de Forum des Halles in Parijs. Het werd gebouwd door de architect Mengoni die ook verantwoordelijk was voor de beroemde Gallerie in Milaan. De periode dat Florence hoofdstad was van Italie vroeg om een grote schoonmaak en upgrade van de stad. De oude vieze markt op het huidige Piazza della Repubblica werd afgebroken en daarvoor kwamen 2 nieuwe moderne marktgebouwen; de Mercato Centrale en de Mercato di Sant'Ambrogio. Een derde die in de buurt van Piazza Santo Spirito gebouwd moest worden is nooit afgemaakt.

Van oudsher was er een strikte verdeling in de Mercato Centrale, boven de groenten en het fruit en beneden de vlees- en vishandelaren. Een echte markthal, levendig en geurend en altijd een leuk bezoekje waard, helemaal voor een Nederlandse die de Indonesische keuken mist en de specerijen die in Italie zo moeilijk te vinden zijn.

Nu is dus de eerste verdieping helemaal venieuwd en heel hip geworden en niet zoals bij Eataly in Via Martelli een dure versie van de Auto Grill, maar een echte leuke plek om heen te gaan voor de lunch of een aperitief.

Er zijn allemaal verschillende verkooppunten en overal tafeltjes om te zitten en te eten. De Viola Club heeft ook een winkel, dus wie op zoek is naar een officieel Fiorentina shirt: Mercato Centrale.

Van Pizza tot Mozzarella, van Lapredotto tot de Bistecca Fiorentina van Wieckse Witte tot de mooiste Chianti Classico alles is er.

Natuurlijk was het gisteren op de eerste dag op zijn Italiaans georganiseerd, lang wachten op tafeltjes op betalingen, veel glimlachen, beloftes en handenschudden. Het water was niet geleverd en de mensen bleven binnenstromen. Maar toch belooft het veel goeds.

Er is ook een stand die over de hele wereld wijn en olie verscheept en Giunti heeft een kookboekencorner.

Komt dat zien en proeven!

Sant'Eligio

Dit schilderij, van Jacopo da Empoli (1614) hangt in de Vasarigang aan het begin van het traject dat over de Ponte Vecchio gaat. Het hangt precies daar omdat de heilige op het schilderij, Sant'Eligio, de beschermheilige is van de goudsmeden en sinds het decreet van 1593 mogen alleen goudsmeden zich vestigen op de Ponte Vecchio.

Voor die tijd hadden slagers en vishandelaren hun winkels op de brug om hygienische redenen, maar dat vlees en die vis stonk de prinsen iets te veel op hun weg van kantoor naar huis, hoog boven het plebs in de straat, dus maar een decreet: "van nu af aan, alleen juweliers en goudsmeden op de brug!", want goud is toch meer een prins waardig.

Het schilderij vertelt van de legende rond de heilige Eligius. Hij werd verdacht edelmetaal voor een opdracht achterover te drukken en om het tegendeel te bewijzen, maakte hij van een hoeveelheid goud voor één troon, twee exemplaren voor de Franse koning ( te herkennen aan zijn fantastiche mantel met franse lelies) en eindigde alles goed.

'l'Onestà di Sant'Eligio' heet het: de eerlijkheid van de Heilige Eligio. Grappi, want vandaag las ik in de krant dat iemand fraude ten laste is gelegd en zijn bedrijf heet Eligio....